Zgodnie z treścią Ustawy z dnia 21.12.2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z pózn.  zm.) i Rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 9.04.2013 r. w sprawie uprawiania turystyki wodnej (Dz.U. z 2013 r., poz. 460) określone zostały ustanowione dokumenty kwalifikacyjne (patenty i licencje) potwierdzające posiadanie odpowiednich kompetencji do uprawiania turystyki wodnej na jachtach motorowych o mocy silnika powyżej 10 kW.

 Patenty i licencje motorowodne:

• sternik motorowodny,

• motorowodny sternik morski,

• kapitan motorowodny,

• mechanik motorowodny,

• licencja do holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających,

• licencja do holowania statków powietrznych.

Do uprawiania turystyki wodnej na jachtach motorowych o mocy silnika do 10 kW (~13,6 KM), nie są wymagane od prowadzącego taką jednostkę, żadne dokumenty kwalifikacyjne (patenty motorowodne).

Komentarz:
 
Oznacza to sytuację użytkowania jachtów motorowych przez osoby nie posiadające sprawdzonych kwalifikacji do ich prowadzenia (m.in. odpowiedniej wiedzy teoretycznej i umiejętności manewrowania, weryfikowanych w trakcie procesu egzaminacyjnego). Nie dotyczy to holowania narciarza wodnego lub innych obiektów pływających oraz statków powietrznych. Czynności te obwarowane są obowiązkiem legitymowania się stosowną licencją motorowodną.
 
Taki stan rzeczy jest efektem wprowadzenia przepisów liberalizujących uprawianie turystyki wodnej. Doprowadzić to miało do wzrostu popularności rekreacji wodnej, jej dostępności i ukróceniu niewłaściwych praktyk stosowanych przez  właściwe polskie związki sportowe (posiadających dotychczas monopol na organizowanie i przeprowadzanie obowiązkowych szkoleń i egzaminów).